Merhaba dostlar.
Filistin zor durumda, Filistin
yine kan ağlıyor. Daha çok şey yapmamız gerekmekte. İslam ülkeleri içerisinde en güçlü, en etkili
sesin yine de Türkiye olduğu kanısı yaygın bir kanı. Birleşmiş Milletlerin
yeniden yapılanması, gerekirse alternatif bir Birleşmiş Milletler teşkilatının hayata
geçirilmesi gerekmektedir. Bu durumda Müslüman olan ve olmayan bir çok ülkeden
inisiyatif alınması zorunluluğu doğmuştur. Güçlüden yana olmayan, insan odaklı,
hakkaniyetli politikalar geliştirmek, teşkilatlar kurmak gerekmektedir. İslam
ülkeleri yönetimleri halklarıyla birlikte özdeşleştiği ve özgürleştiği zaman
sorunların birçoğu çözüme kavuşmuş olacaktır. Filistin üzerine, Gazze üzerine
çok yazılıp çizildi. Bunları tekrarlamak istemiyorum. İsrail’i kınıyorum,
lanetliyorum. Filistin üzerine yazılmış iki şiiri bu hafta sizlerle
paylaşıyorum. Şair yazar Yusuf Bal Beye anlamlı şiirinden dolayı ayrıca
teşekkür ederim. İyi okumalar.
Filistin
yarası sıvazlanan toprakların
az baba çok anne çocuklarıyız
bombardımanda ölmesek dahi
yalnızlığımızla biliniriz sonunda
elinde taş savaş meydanında
bilmem kaç ömür büyütürüzhiç demir kuş avlayamayan
kaç çocuk yaşarız kamplarda
evlerde yanık izi, barut
kokusu
kaç çocuk doğar, kaçı
öldürülürparlatılan hep düşmanın kılıcı
yanağını çevir, çevir vurulur
yangın yerine dönse de
sinelerimiz
ölen babamızın yerine
doğabilirizayakkabı fırlatabiliriz zalimlere
acılarımızla devleşebiliriz aslında
Süte
Karışırken Barut
paletler dokundu kutsal toprağa
geceler ateşle aydınlandıyıkık şehirde kuruldu öfke
düşen demirden
bombadan
kılıç yapılacak
hadi dur karşısında ateş fırtınasının
kaç kurban verildikaç kez delindi toprak
kalkanım !
artık parçalandı
direnmek ne kadar zor, suskunken kardeşlerim
mavi göklerden uçurtmam düştü
kuşlar düştü
ateş düştü
ocağıma
devrildi yüz yıl önce saltanatı ecdadın
hadi topla, ve diriltsavrulurken başaklar ekmek olmadan
sütüne karışırken barut, büyürken çocuk
izin hala var umutlarımda
tut minik ellerinde çocuk
kurşun eriyecek gümüş renginde
yanıyor bak ellerin
tanklara çarparken taşlar, senin öfkenle
ellerinde umut var çocuk
fethi bekleyen
şehirde şehadet
kaç yiğit diz çöktü senin önünde
kaç savaş verildi eski kıbleyeçarpmıştı göğsüne değil mi
batıdan gelen ordu
defalarca
çocuk!
ellerinde umut vardayan
çocuk, dayan
2009
Yusuf Bal
İlkay Coşkun
ilkcoskun@hotmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder